the unbeatable trio managed to hitch hike from ga’aton to zivon the other day. now, that is pretty impressive, two people and a dog, mind you…
i am walking on the thin edge between extremities. feeling happy and free one moment. then suddenly switching to feeling sad and fearful. and all the colors inbetween. how scared we are of the unknown at times. to let go. to look beyond the obvious.
what amazes me even more though, is the power of our mind. once we can crystallize what we do want and wish for, and thereby we invite it, usually the world conspires towards us and brings it, one way or the other.
5 comments:
Lycka till i Zivon!
att ni orkar, i hettan ;)
:-)
lovely trio for sure.
Breek me de bek niet open. Dat brein van mij is op dit moment ongeloofelijk. Maandag de uitslag van mijn bioptie en ik heb het weggestopt. De knop om. Het werkt.Wat heeft het voor zin me weken druk te maken om iets waar ik geen grip op heb. Begrijp je angst om los te laten. Tja de toekomst.....voor ons allemaal een groot? Wij krijgen ook eindelijk zomer. Lekkere temperatuur en de was is zo droog. Kussen Els
yaelian, tack och välkommen tillbaka, den dag du kommer! :)
fru a, orkar vad, precis? lite varmt är det. men dansar gör man. och blir dyblöt. annars gillar jag värmen...
li la lotus, and the trio is getting prepared to welcome you!
blij te horen dat het lukt voor jou om te knop om te draaien. ik mis je mooie els.
Post a Comment